Το τάβλι

Ένα μεγάλο λάθος που έκανα κάθε φορά που έπαιζα τάβλι ήταν το ότι προσπαθούσα να κάνω τον αντίπαλο να χάσει, ενώ σκοπός είναι να κερδίσω. Θέλω να πώ... Για παράδειγμα στις πόρτες: τα δύο πούλια που είναι τέρμα πέρα και έχουν τόοοσο πολύ δρόμο να διασχίσουν τα άφηνα συνέχεια τελευταία, με την ελπίδα ν' αφήσει ο "αντίπαλος" κανα πιόνι ελεύθερο, να τον διαλύσω, τρομάρα μου. Βέβαια, κάθε φορά έχανα. Είχα την εντύπωση πως αν "χτυπήσω" τον άλλον θα κερδίσω. Κι όμως, αν θες να κερδίσεις δεν πρέπει να σ' ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι, και κυρίως, δεν κερδίζεις με το να καταστρέφεις τους άλλους, αλλά με το να προχωράς μπροστά και προσεκτικά.