Ιστορίες με το ποδήλατο (συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης)

Κι αφού τελείωσα το μάθημα ας μοιραστώ κι άλλες 2-3 ιστοριούλες που έχω στο νού μου.
2η ιστορία: Την τρίτη το βράδυ είχα πάει με το ποδήλατο για capoeira. Όταν τελείωσα πήγαινα πάλι απ' το πεζοδρόμιο, μιας και δέν έχω φώτα. Εκεί λοιπόν κάπου που έστριβε το στενό σχετικά πεζοδρόμιο (στο au bar) και ενώ πήγαινα σχετικά γρήγορα, αποφάσισα να κόψω ταχύτητα όταν φτάσω στη στροφή και όχι νωρίτερα. Ήξερα ότι υπήρχε περίπτωση να περάσουν άνθρωποι. Ελάττωσα ταχύτητα απότομα λοιπόν ακριβώς στη στροφη. Εκείνη την ώρα περνούσε και ένας άντρας με μία γυναίκα, γύρω στα 30 και 50 αντίστοιχα, όπως τους έκοψα. Υποθέτω ήταν μάνα και γιός. Και ενώ δεν κινδύνευε καθόλου μα ΚΑΘΟΛΟΥ η σωματική τους ακεραιότητα μου κάνει αυτός που βάφτισα γιο "ΣΙΓΑ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ". Προσπέρασα και έσκασα στα γέλια.
3η ιστορία: Τώρα αυτό έγινε πρίν 1-2 μήνες, τις πρώτες μέρες που άρχισα να χρησιμοποιώ το ποδήλατο. Περνούσα από έναν μονόδρομο στο κέντρο που ήταν γεμμάτος αυτοκίνητα. Και από τις δυό μεριές υπηρχαν παρκαρισμένα, ενώ στη μέση τα περισσότερα κόρναραν. Άρχισα να προσπερνάω αυτοκίνητα και σε κάποια φάση όπως περνούσα γύρισα τον καθρεύτη ενός παρκαρισμένου. Γύρισα να δώ και άρχισε να βαράει ο συναγερμός. Σταμάτησα, το φτιαξα και ούτε γάτα ούτε ζημιά! Δεν ξέρω για πόση ώρα παίζει να βάραγε ο άμοιρος συναγερμός μέχρι να το καταλάβει ο ιδιοκτήτης. Τελικά έφυγα απ' αυτόν τον άθλιο δρόμο και συνέχισα την πορεία μου για το σπίτι απ' ότι θυμάμαι.
4η ιστορία: Κι αυτή τότε στις αρχές ήταν. Πήγαινα ωδείο από τον δρόμο πάλι. Στις αρχές γενικά δεν είχα ανακαλύψει τα πεζοδρόμια. Αυτό που με τσάντιζε ήταν τα φανάρια. Συνήθως πήγαινα με 3η απ' το αριστερό και 6η απ' το δεξί (τη μεγαλύτερη ταχύτητα) και όταν σταματούσα ξεχνούσα να την ελαττώσω. Έκανα 500 ώρες να ξεκινήσω. Τέλος πάντων, σε κάποια φάση τα αυτοκίνητα είχαν σταματήσει πίσω από μία διάβαση για να περάσει ο κοσμάκης προφανώς, πράγμα που δεν είχα καταλάβει. Κι αφού δεν υπήρχαν φανάρια εκεί, αλλά πιο μπροστά είπα να προσπεράσω. Είχα πολλή ταχύτητα κι όταν είδα τους ανθρώπους να περνάνε, ήταν κάπως αργά. Πήγα να πατήσω κι έναν γέρο (γέρος 100 βαθμοι) αλλά τον λυπήθηκα. Βασικά έκανε πίσω. Πάνε οι 100 βαθμοί. Την επόμενη φορά.
Αυτά είχα να πώ. Αν συμβεί τίποτα άλλο παράξενο θα το καταγράψω στο blog μου.